Tak Ku Menjauh, Tak Kau Terima Jua

03.42 Unknown 0 Comments



Bersemayam tenang luka lama tercambuk patah
Kuatkan diri tuk lari melawan arus
Sudah seberapa jauh?
Lima jengkal pun ku tak mampu

Bukan seorang yang putus asa
Namun apa daya
Tangan rakyat sentuh mahkota kaisar

Mengapa ku harus menoleh
Untuk mencari sisa-sisa senyum yang telah rapuh
Untuk mencari cahaya mata yang telah redup
Namun mengapa?
Mata itu berkata "Jangan pergi!"
Senyum itu menarikku tuk kembali
Kembali untuk tak kau terima

Dicambuk mata, dihempas ketus, disayat kata
Rasa apakah yang terukir padanya yang tak terpikir?
Yang pasti bukan rasa ini

Haruskah kau melukai yang telah terluka?
Mencabik apa yang telah tercabik?
Namun mengapa aku tak boleh lari?
Yang ku tahu
Kau ingin dicinta tanpa mencinta

You Might Also Like

0 komentar: